شناسایی دورترین ستاره به وسیله تلسکوپ هابل - وبلاگ سفر و گردشگری

به گزارش وبلاگ سفر و گردشگری، تلسکوپ هابل به تازگی پیروز به شناسایی دورترین ستاره در منظومه شمسی شده است.

تلسکوپ فضایی هابل یک کشف قابل توجه دیگر را به میراث خود اضافه نموده است: مشاهده دورترین ستاره ای که تا به امروز کشف شده است، ستاره ای که در یک میلیارد سال پس از انفجار بزرگ آغاز به انتشار نور کرد. این ستاره آنقدر دور است که نور آن 12.9 میلیارد سال طول می کشد تا به زمین برسد.

هابل ستاره WHL0137-LS را با نام مستعار Earendel که در انگلیسی باستان به معنی ستاره صبح یا نور در حال طلوع است، با ترکیبی از ابزار قدرتمند و هم ترازی کیهانی خود مشاهده کرد. جرم یک خوشه کهکشانی بزرگ به نام WHL0137-08، فضا را به وسیله اثری به نام عدسی گرانشی منحرف کرد. آن بخش منحرف شده از کیهان، نور ستاره دور را بزرگ نمایی کرد و هابل در مکان مناسبی نهاده شد تا نگاهی اجمالی به این پدیده داشته باشد.

جین ریگبی از ناسا، یکی از نویسندگان مقاله، به نشنال جئوگرافیک گفت: این دورترین ستاره منفرد است که تا به حال دیده ایم. این برترین فرصت ما برای مطالعه این است که یک ستاره منفرد و پرجرم در کیهان اولیه چگونه بوده است.

این کشف یک جهش بزرگ از دورترین ستاره ای است که تا به حال کشف شده است، در زمانی که دنیا حدود 4 میلیارد سال سن داشت.

بیشتر بخوانید

ستاره شناس برایان ولش از دانشگاه جانز هاپکینز در بالتیمور و نویسنده اصلی مقاله در بیانیه ای گفت: این ستاره بسیار دورتر از دورترین ستاره قبلی بود، ما در ابتدا تقریبا آن را باور نکردیم. مطالعه فوق این پتانسیل را دارد که به اخترشناسان بیشتر در خصوص تفاوت ستاره های قدیمی با ستاره های جدیدتر و جوان تر بیاموزد.

ولش می گوید Earendel آنقدر وجود داشته است که ممکن است مواد اولیه مشابه ستاره های اطراف ما را نداشته باشد. مطالعه Earendel پنجره ای به عصری از دنیا است که ما با آن ناآشنا هستیم، اما به هر آنچه می دانیم منجر شد. مثل این است که ما در حال خواندن یک کتاب واقعا جالب بودیم، اما با فصل دوم آغاز کردیم و اکنون این فرصت را خواهیم داشت که ببینیم همه چیز چگونه آغاز شد.

در یک لنز گرانشی، فضای تاب خورده باعث ایجاد ذره بین طبیعی می گردد. بزرگنمایی در امتداد خطی به نام منحنی بحرانی است.

گارث ایلینگ ورث، ستاره شناس دانشگاه کالیفرنیا، می گوید: کشف این ستاره بسیار شگفت انگیز است. پیدا کردن یک شی مانند آن دقیقا با بزرگ نمایی ترین قسمت بسیار قابل توجه است. این به خودی خود نوعی کشف شگفت انگیز است.

این ستاره 8.2 میلیارد سال از منظومه شمسی ما پیرتر و حداقل 50 برابر جرم خورشید ما را دارد، اما تیم ستاره شناسان مطمئن نیستند که ایرندل فقط یک ستاره است یا در واقع یک جفت ستاره دوتایی. این تیم میخواهد مشاهدات بعدی را با تلسکوپ فضایی جیمز وب که اخیرا به فضا پرتاب شده انجام دهد.

ولش گفت: با وب، ما ممکن است ستاره هایی را حتی دورتر از ارندل ببینیم، که فوق العاده هیجان انگیز خواهد بود. تا جایی که بتوانیم به عقب بر خواهیم گشت. من دوست دارم ببینم که وب رکورد مسافت ارندل را می شکند یا خیر.

منبع: popsci

وبلاگ سفر و گردشگری فضای مجازی دریچه فناوری